تأثیر دوازده هفته تمرین های توانبخشی ورزشی ترکیبی فردی سازی شده بر شاخص هزینه فیزیولوژیک(pci) و سرعت متوسط راه رفتن بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در همه سطوح ناتوانی جسمانی

چکیده زمینه و هدف: اغلب تحقیق ها در زمینه تأثیر تمرین های توانبخشی ورزشی بر افراد مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروسیس(ms) با شدت ناتوانی کم تا متوسط بوده­­اند، تحقیق بر افراد با شدت­های ناتوانی مختلف(مقیاس ناتوانی جسمانی صفر تا 10) هنوز به دقت بررسی نشده است، لذا هدف این پژوهش بررسی تأثیر دوازده هفته تمرین های توانبخشی ورزشی ترکیبی شخصی­سازی شده بر شاخص هزینه فیزیولوژیک(pci) و سرعت متوسط راه­ رفتن بیماران مبتلا به ms در سطوح مختلف ناتوانی است. روش بررسی: این تحقیق از نوع نیمه تجریی و کاربردی است، لذا از میان بیماران زن مراجعه کننده به انجمن ms شهرستان شهرکرد، 96 نفر به عنوان نمونه انتخاب و براساس نمره مقیاس ناتوانی جسمانی به سه گروه تقسیم شدند؛ گروه اول کمتر از 5/4 تعداد 44 نفر، گروه دوم بین 5/6ـ5 و گروه سوم 5/6 به بالا تعداد هر کدام 26 نفر بودند، سپس هر گروه به طور تصادفی به یک گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. در مجموع نمونه ها به 6 گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرین های برای گروه های تجربی 12 هفته، هفته ای سه جلسه و جلسه ای یک ساعت بود. گروه­های تجربی اول، دوم و سوم هر کدام مداخله خاص خود را انجام دادند، در صورتی­که گروه­های کنترل تنها تمرین های کششی دریافت کردند. تحقیق به شکل پیش آزمون ـ پس آزمون انجام شد که قیل و بعد از دوازده هفته تمرین توانبخشی جامع میزان شاخص هزینه فیزیولوژیک بیماران و شاخص خستگی اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از تحلیل کوواریانس و مقایسه زوجی میانگین های تعدیل شده انجام شد. یافته­ها: در مورد تغییرات سرعت راه رفتن به دنبال این پروتکل تمرین، نتایج تفاوت معنی­داری در سرعت راه رفتن بیماران باشدت ناتوانی کم یا همان گروه اول(0001/0=p)، شدت متوسط یا همان گروه دوم(012/0=p) و شدید یا همان گروه سوم(0001/0=p)، در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل قبل و بعد از تمرین ها مشاهده شد. هم چنین، در مورد تغییرات pci نتایج تفاوت معنی­داری در pci بیماران باشدت ناتوانی کم یا همان گروه اول (023/0=p)، شدت متوسط یا همان گروه دوم(022/0=p) و شدید یا همان گروه سوم (0001/0=p)، در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل قبل و بعد از تمرین ها مشاهده شد. نتیجه­گیری: اجرای تمرین های توانبخشی ورزشی جامع بر روند بهبود بیماران ms تأثیرگذار بود و موجب کاهش هزینه فیزیولوژیکی و متعاقباً بهبود عملکرد راه رفتن در آنها و کاهش خستگی می گردد، لذا توصیه می شود متخصصان از این تمرین ها به عنوان یک درمان مکمل در کنار درمان های دارویی برای بیماران ms استفاده کنند.